7. Nie kradnij.
| 
| Odsłony: 2307(Wj.20/15)
Kradzione jest to co w nieuczciwy sposób zostało nabyte:
- Znalezione bez szukania właściciela,
- Nabyte przez pomyłkę,
- Pożyczone, a nie oddane,
- wzięte w jakimś celu,
- nabyte poprzez przebiegłość i podstęp.
- Wyrwane naturze w celu się wzbogacenia, a nie przeżycia.
Uregulowane prawo własności jest podstawą dla rozwoju wartości duchowych i kulturowych w życiu jednostki i społeczności.
Wszystko jest własnością Boga. Bóg chroni własność, ale Bóg też jest miłością, a miłość nic dla siebie nie zastrzega. On dał nam swoją własność w administrację nie do dzikiej eksploatacji.
Powinnyśmy z naszej ziemi korzystać, a nie ją wykorzystać. Powinnyśmy szanować własność prywatną i społeczną. Nasza własność jest ważna, ale nie aż tak ważna, aby się jej kurczowo trzymać.
„Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego" Mt 19/24; Mk 10/25; Łk 18/25
Teraz widzimy, jak mocno trzymamy się naszego bogactwa.
Nasze bogactwo otrzymujemy od Boga aby nim dobro czynić. Jeśli nic w tym kierunku nie zrobimy, stawia się nasze bogactwo przeciwko nam!
Bóg daje nam to co potrzebujemy.
Jesteśmy zobowiązani chronić i opiekować się własnością naszego Boga, być może nam albo innym będzie kiedyś jeszcze potrzebna. Co zrobisz jak jej nie uszanowano?
Bogactwo i majątek nie jest żadnym rodzajem nadziei, która by nas uczyniła lub czynić miała silnym wewnętrznie.
„ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego.”
1Kor 6/10
To co dał ci Bóg, przekazuj twym bliźnim.
Bóg daje, diabeł zabiera.